Ամպն ու սարը

Հ.Թումանյան

Ամպը եկավ նստեց սարին,
Նստեց սարի սուր կատարին:
— Լսի՛ր, պապի, ասավ նրան,
Լավ օրերդ անցան, կորան.
Խիստ սոսկալի
Ցուրտ է գալի:
Ասավ, գնաց:
Սարը կամաց
Մտավ սպիտակ
Վերմակի տակ: